De oud-Hollandsche webcomic

Vroegah, tot een jaar of 15 terug had je nog stripblaadjes in Nederland. Deze werden in grote oplagen gedrukt en lagen in de schappen van supermarkten, boekwinkels en tabakzaakjes. Wat waren we allemaal blij als de Eppo Wordt Vervolgd, en later Sjors & Sjimmie Stripblad op de mat viel en je met een glas prik een aantal uren zoet was. Een week keken we uit naar het vervolg van Franka of Gilles de Geus. Of de nieuwste aflevering van Sjors en Sjimmie of De Alsjemaar Bekend Band. Ja kinders, tijden waren dat. Tijden!

Vandaag de dag kun je de stripbladen-scene zo goed als dood verklaren. Okee, er zijn nog stugge volhouders zoals het briljante Zone 5300, maar laten we eerlijk zijn, die is niet bekend bij het grote publiek. Bij hen zal eerder een peertje oplichten bij de naam Myx, die ook nog (zeer onregelmatig) verschijnt. Daarmee heb ik alle grote stripbladen in ons landje alweer behandeld.
De komst van internet en computerspelletjes heeft dit prachtige medium de das omgedaan. Wil je dit prachtvak, wat striptekenen is, uitoefenen én gelezen worden, dan zit je verkeerd in Nederland. Een stukkie naar beneje toe moet je, naar de Belgen en de Fransen. Daar scoor je beter. Een grote stap, vonden veel beginnende tekenaars in Holland en begonnen hun strips maar op het internet te publiceren. Gratis en een wereldwijd lezerspubliek gegarandeerd. Zou je denken. En zo kon het dat een nieuwe beweging in Nederland ontstond: de webcomic.

Een webcomic van David de Rooij uit 2005

Naar het voorbeeld van tekenhelden in Amerika. Van grofweg 2001 t/m 2006 beleefde de Hollandsche webcomic zijn hoogtijdagen. Tekenaar van het eerste uur is Flo (Floor de Goede), die het nog altijd volhoudt een dagelijkse strip te tekenen en plaatsen op zijn site. Een diepe buiging. Al spoedig volgden meer. Tekenaars en tekenaressen als Margreet de Heer, d!o (John & John), Nozzman, Liz Greenfield, Matt Baay, Stephan Brusche, Kenny Rubenis, Rob van Barneveld (Rood Gras), Jaap Rozema en Jean-Marc van Tol (Poepoe) begonnen allen dagelijks of regelmatig te publiceren op het web. Ook ondergetekende hield dit drie jaar vol, met de reeks Over Gepeins. Striphelden waren we! Webcomicgrootheden! De dagen op het kantoor werden stukken korter! Websites over het fenomeen webcomics schoten uit de grond (Stripster, Strips.Blogo, Clickburg) en stripminnend Nederland was weer gelukkig. Tijden waren dat. Tijden!

Maar helaas, een groot deel van deze kunstenaars (want dat zijn het, verdomme!) heeft het bijltje er al weer bij neergelegd en illustreert inmiddels elders of doet wat anders. Een ander deel is nog steeds actief met zijn of haar webcomic. De fanatieke webcomic-scene echter, is bijkans verdwenen in ons land. Sad but true. Geen stripbladen meer, geen webcomics meer. Nederland en strips: het blijft een moeilijke combinatie. En natuurlijk zijn er nog prachtinitiatieven als onafhankelijke stripblaadjes als De Inktpot en De Lijn, maar zeg eerlijk, kende jij ze? Wie weet fleurt de boel weer nu er weer nieuwe initiatieven opstaan in de hoek van de digitale boeken. E-Comics bijvoorbeeld. Strippies op je e-reader. Hoe cool is dat? Het stemt mij in elk geval weer vrolijk. Misschien tezijnertijd dan ook wel onderstaande strip van mijn hand in jouw hand.

Ik maakte hem in 2005 voor Flo, die een week of twee gasttekenaars plaatste op zijn site, terwijl hij achterover leunde, ofzo. De strip werd nimmer geplaatst. Een brute actie die ik ‘m nooit meer heb vergeven en bitter, bitterzoet heb gerevangeerd door zijn bijdrage voor Bloeddorst NIET op te nemen. Muhahahahaha! Nee hoor. Dat is niet zo. Het is wel een feit dat dit stripje van mijn hand nog nooit op het web is gepubliceerd. Een groot gemis, want zeg nu eerlijk. Bril-fucking-jant, toch? Geniet, enne… KEEP THE STRIP ALIVE! Potver!