Interactieve apocalyps

Laatst een mooie film gezien! Okee, het is een spel, maar dat is te weinig eer. Een interactieve film dan: Half-Life 2!

Terwijl ik dit typ giert de adrenaline nog door mijn lijf als resultaat van het laatste uurtje Half-Lifen. Aan alle leuke dingen des levens komt een einde en zo ook aan Half-Life 2, de computergame die een aantal maanden geleden in een speciale box uitkwam voor de X-Box 360, PC en Playstation 3, de zogenaamde Orange Box. In deze oranje doos het spel Half-Life 2, diens opvolger Episode 1 en het gloedjenieuwe Episode 2. Als bonus tref je in de box de losstaande spel Portal aan en de multi-player Team Fortress 2. Maar het gaat natuurlijk om de instant klassieker Half-Life 2 en de twee vervolgen.

Half-Life
Jaren geleden speelde ik het allereerste deel eens, Half-Life. Een geinig SF/horror-spel, die vooral lekker wegspeelt en een indrukwekkend scenario voorlegt: wetenschapper Gordon Freeman moet zien te overleven in een ondergronds laboratorium waar een teleport experiment nogal uit de hand loopt. Dit eerste deel en de vervolgen zijn vooral uniek door het ontbreken van de ‘cutscenes’, de filmpjes die je doorgaans tussen de interactieve sequensen in voorgeschoteld krijgt, waarin iets wordt uitgelegd of een spectaculairs getoond wordt. Deze scènes zijn er natuurlijk wel, maar het is niet zo dat je achterover kunt leunen en een filmpje kunt kijken; interactie is vereist. Half-Life is, zoals gezegd, één grote interactieve film, inclusief deze ‘scripted sequences’. Deel 2 gaat verder waar deel 1 nogal verontrustend eindigt.

Hoofdrolspelers in Half-Life 2: Gordon Freeman en Alyx Vance

Spel in film. Film in spel
Half-Life 2, sja, dat is gewoon een ervaring op zich. Geloof me als ik zeg dat het er niet alleen verpletterend en zeer realistisch uitziet, het verhaal is erg origineel en uitermate spannend. De film raast met zijn urenlange speelduur (ik deed er een paar weken over) voorbij, compleet met scherpe dialogen (doordrenkt van fijne zwarte humor), inventieve karakters, prachtige ruimteschepen, monsters, robots, gebouwen en omgevingen. En jij zit er letterlijk midden in en moet zien te overleven en verder te komen, puzzels en obstakels oplossend en uit de weg ruimend. Ook brute gevechtscènes ontbreken niet, die soms ook behoorlijk bloederig zijn. Grootste pluspunt aan dit spel vind ik de gameplay en het spanningselement. As je door donkere gangen loopt met slechts een pistool en een zaklamp in je handen, wetende dat er elk moment soldaten of aliens om de hoek kunnen komen, breekt het zweet je uit en schrik je je het leplazerus.

Ja, er kan ook weer op honderden zombies geschoten worden. I love it!

Invloeden
Het spel doet denken aan Orwell’s ‘1984’, als de hoofdpersoon Freeman (jij dus) per trein arriveert in de verontrustende politiestaat City 17, met op elke straathoek een ‘Civil Protection officer’ en een groot telescherm met de prekende ‘Big Brother’. De mens is onderworpen aan een vijandig alienras (Combines) en heeft totaal geen rechten meer. Freeman sluit zich aan bij een rebellenbeweging en beleeft duizelingwekkende avonturen met als einddoel het bolwerk van de Combines te vernietigen.

De gecontroleerde stad City 17

Dit is kortgezegd de plot, maar het gaat natuurlijk veel dieper met subplotjes en verhaallijnen die losstaan van dit verhaal. Qua graphics ziet Half-Life 2 er top-of-the-bill uit. Vooral op de pc is het beeld superscherp en loopt ’t vloeiend over het scherm. De personages zijn erg realistisch en soms vergeet je dat je naar een computeranimatie zit te kijken.

Alyx
Zoals in elk spel tegenwoordig kan vrouwelijk schoon niet ontbreken (zie dit artikeltje) en in Half-Life 2 moet Alyx Vance de mannelijke hormonen aanzwengelen. Ze vecht aan Gordon’s zijde tegen de onderdrukkers en aliens en is niet op haar mondje gevallen. Ze plaatst rake opmerkingen, flirt met Gordon (“Good thing you’ve got your hazard suit on. This stuff’s nasty. Got room for two in there?”) en zorgt op onverwachte momenten voor komische oneliners (‘A Combine zombie. Zombie Combine. That’s, that’s like a… ah… a Zombine! Right? Heh’).

Alyx

Wat kan ik nog meer zeggen. Half-Life 2 (en de vervolgen) is een ervaring op zich. Het hoort thuis is het rijtje Blade Runner, 1984, War of the Worlds, Dawn of the Dead en meer van dat soort SF- en horrorklassiekers. Het is een ijzersterke film waar je zelf in speelt. IMDB geeft het niet voor niets een 9.2!