Met de meesterlijke The Young Ones weer terug op de buis (elke zondag, Nederland 3) wierp ik vanavond in een nostalgische bui Bottom LIVE in mijn DVD-speler. Eddie en Richie live on stage. God, wat heb ik weer gelachen. Bottom was niet zo revolutionair als The Young Ones, maar wat een heerlijk foute, ranzige, Britse serie was het. De drie seizoenen waren van 1991 tot 1995 op de buis te zien, maar van 1993 tot 2003 tourden de twee mannen door het Britse rijk met een vijftal theatershows. Net zo puberaal, net zo ranzig, net zo seksistisch en net zo briljant. Alleen dan nét een stukje scherper en grover zo zonder de restricties van de Britse televisie.
Bottom werd geschreven en uitgevoerd door twee van de vier briljante idioten die The Young Ones neerzetten. Rik Mayall als Richard Richard en Adrian Edmondson als Edward Hitler. De twee kansloze huisgenoten schelden en slaan elkaar helemaal verrot en blijven tegen beter weten in denken dat elke ‘bird’ voor ze valt. En hoewel de serie al zo’n twintig jaar oud is, doet het nimmer gedateerd aan. Sterker: de grappenmakers van nu kunnen een puntje zuigen aan de humor, de dialogen, de slapstick en de zwaar overdreven beuksessies. Hiero een compilatie van de beste Bottom fragmenten voor die stakker die de BBC-serie nog nimmer gezien heeft.
Bottom LIVE is bijkans nog leuker dan de serie. We zien hetzelfde als op teevee, maar dan live uitgevoerd en met flinke stukken improvisatie, waardoor je des te beter ziet wat voor een raskomedianten Mayall en Edmondson zijn. Lang waren deze theatershows niet op DVD te krijgen, maar sinds eind vorige maand kun je ze allemaal op DVD bezichtigen. En dat werd tijd, want de videobanden die ik had waren al jaren naar hun grootje.
Ik ga de shows hier niet beschrijven, tenslotte is de eerste alweer uit 1993 dus ik mag aannemen dat er genoeg over te vinden is op het web, maar waar ik je in al mijn enthousiasme wel deelgenoot van wil maken is onderstaand fragment uit de eerste show, ‘The Stage Show’, waar Rik en Adrian uit hun rol vallen en aan het improviseren slaan. Let op Adrian die Rik maar blijft stangen en aan het lachen probeert te maken, met het publiek in Southampton aan zijn zijde. Lama’s, eat your heart out! Dit is écht leuk.
Kijken, die shows, for fucks sake!
Bottom LIVE 1 t/m 5 zijn sinds 20 november verkrijgbaar in de winkel.
Ik vond het ook altijd erg leuk, qua anarchisties. Eén opvallend verschijnsel, dat ook al speelde bij The Young Ones: Rik Mayall was zoveel beter en grappiger dan de rest, en kon ook nog eens goed acteren. Het zat dus wat scheef tussen de heren. Het grappige aan de scène die jij uitkiest is overigens dat Adrian Edmondson hier juist de show steelt. Maar toch: het oog werd in The Young Ones en in Bottom meestal naar Mayall getrokken; de rest grossierde alleen maar in oneliners en geweldsdelicten. Ook leuk, maar dienend. Mag ik de box een keer lenen?
heb the stage show gekocht vanmiddag, naar aanleiding van het leuke fragment. 🙂
Hey Rob, wat goed zeg! Je gaat er geen spijt van krijgen!
En Peter, ben het wel met je eens. Rik was en is duidelijk degeen die alle aandacht naar zich toe trekt. Ja, het sterkste en grappigste wel. Beetje Koot en Bie verhaal.
Bottom is prachtig, ik heb al hun platen. Van een kolleeg die Britse-humor-fan is leende ik de serie ‘Filty, Rich & Catflap’, de voorloper van Bottom. Ook schitterend! Ziehier een aantal geweldsuitbarstingen: http://nl.youtube.com/watch?v=sVHJ5v-6CeM
Rick Mayalls (pseudo)autobiografie heet “Bigger than Hitler, Better than Christ”, en daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Die man kan álles – check ook vooral zijn verteltalent in Grim Tales (the Storyteller, maar dan met een kwaadaardig randje) en z’n schmierende (en extreem slecht zingende) Herodus in hippie-opera Jesus Christ Superstar.
http://www.youtube.com/watch?v=B0G4bjirjSs
http://www.youtube.com/watch?v=-M0tWvdM_qA