Afgelopen donderdag plofte naast het jarige stripmagazine Zone 5300 (15 jaar alweder!) ook nummer 6 van stripblad De Lijn op mijn deurmat. Andere koek, maar daarom niet minder interessant.
De Lijn is een amateurstripblad dat zich richt op jonge tekenaars met het accent op de verhalende strip. Prachtig natuurlijk dat er in deze moeilijke tijd voor strips nog een papieren podium bestaat voor beginnende auteurs die wat anders pogen te maken dan cartoons of strookstrips. Hulde ook voor de prachtige cover (Aimée de Jongh), net als de rest van de vormgeving en thematiek een ode aan de Amerikaanse SF-comics uit de jaren ’50.
Gemiste Lijn
Helaas is niet alles perfect aan De Ruimtelijke Lijn. Zo opent het blaadje met een dodelijk saaie strip van tekenares Linda van Bruggen, die 4 pagina’s uittrekt om plaatjes te tekenen bij het nummer ‘Astronaut‘ van Spinvis. Afgezien van het feit dat dit niet bijster origineel is, voegen de plaatjes ook niks toe aan de songtekst. Het zijn letterlijke visualisaties, precies zoals je het zelf voor je zou kunnen zien. Maak het dan wat spannender door te spelen met beeld en tekst.
Ook de strip ‘Laatbloeiers’ van Roderick Leermakers leest niet prettig weg. Een verhaal dat van de hak op de tak springt, verbeeld door drukke houterige tekeningen. En de 18-jarige Yannick Schueler weet met zijn nog gebrekkige tekenkunst de clou van zijn stripverhaal niet duidelijk in beeld te brengen en laat de lezer gissend achter.
‘Da cuique suum’, door Emma Ringelberg (tekeningen) en Yannick Schueler (tekst). In al zijn rommeligheid toch een sympathiek verhaaltje
Rake Lijn
Gelukkig is er ook veel moois te zien in De Ruimtelijke Lijn. Zo is het verhaal ‘Contact’ van Martijn van Santen de absolute uitschieter van dit nummer. Prachtige tekeningen en een verhaal dat je potverdrie een traantje doet wegpinken. Knap. Ook de summiere bijdrage van Stephan Brusche, ‘Moon thriller’ is weer een plaatje. Net als in voorgaande edities is er in De Ruimtelijke Lijn tevens plek voor een samenwerking tussen een gevestigde en een beginnende artiest. Ditmaal Niwi en Hendrik J. Vos. Het resulteerde in een viertal fraaie pagina’s.
Een pagina van ‘Contact’ van Martijn van Santen
En zo zijn er nog een stuk of zes verhalen te lezen. Wisselend van kwaliteit, maar dat is te verwachten bij een amateurstripblad. En dat geeft ook helemaal niets, want met die bril op, lezen de verhalen prima weg en let je minder op schoonheidsfoutjes. Bindende factor is het aanstekelijke enthousiasme dat van de pagina’s spat. Stuk voor stuk hebben de auteurs hun hart en ziel in de pagina’s gestopt en dat is mooi om te zien. Alleen daarom al lees ik De Lijn, al 6 nummers lang, met ontzettend veel plezier.
De Ruimtelijke Lijn is in de betere stripwinkels in Nederland verkrijgbaar. Bestellen via de site kan natuurlijk ook.
OMG wat een liefde!