Ik heb een zwak voor Donald Sutherland. Ik vind het een geweldige acteur met een fantastische kop. Zijn gezicht kan alle emotionele registers aan. Zijn serieuze blik is angstaanjagend serieus en op de spaarzame momenten dat hij lacht, breekt het wolkendek open. Maar over het algemeen geldt: hoe meer zijn personages in de penarie zitten, hoe beter hij wordt. Het vroegere werk is duidelijk beter, maar ook later in zijn carrière stond hij nog zijn mannetje.
Ik heb sinds jaar en dag een theorie die ik altijd smakelijk deel met tafelgenoten:
‘Elke film met een besnorde Donald Sutherland is goed’.
Een boute uitspraak die gestoeld is op een aantal uitstekende films die ik van ‘m zag, waar een flinke bos haar op zijn bovenlip pronkte.
Invasion of the Body Snatchers,
Don’t Look Now,
Eye of the Needle,
Cloudbusting (geen film, maar de clip van Kate Bush).
Hij heeft 184 films op zijn conto op IMDB en ik geef toe: ik heb ze niet allemaal gezien. Maar verrassend veel. En tuurlijk zijn zijn films zonder snor en met baard ook goed. MAAR DIE MET SNOR ZIJN ALTIJD GOED.
Misschien maar eens een mashup aan de man wijden.
