Resident Evillen

Gooi Day of the Dead en The Birds in een blender, strooi er een snufje Alice in Wonderland en een wolkje Through the Looking Glass door en mix het doorelkaar. Giet de pap in een kom en roer er een flinke dosis Mad Max en Alien: Ressurection doorheen en maak het af met een kopje The Walking Dead. 95 Minuten in de bioscoopstoel en je hebt een prima film.

Resident Evil: Extinction, ofwel het derde deel uit de reeks, is een goed te verteren film, als je van eerder genoemde ingrediënten houdt. Nu ben ik sowieso gek op apocalyptische epossen (Children of Men, ook al zo mooi!). Prachtig om te zien hoe de aardkloot kapot gaat en de wereldbevolking ten onder gaat aan natuurrampen, virussen of oorlogen. En dat is nu precies wat er loos is in deze film. Niet alleen is bijna de gehele mensheid dood (nou ja, doodachtig *), de wateren veranderd in grote zandvlaktes en de Aarde doodziek. Resident Evil: Extinction bevat prachtige beelden van duizenden zombies, hordes bloeddorstige raven en een verlaten en onder zand bedolven Las Vegas. Milla Jovovich is cooler als ooit en de actie adembenemend.

Stoere chick Alice op de Resident Evil: Extiction filmposter

Kleine kanttekening: ik ben nogal into Resident Evil. Ik speel het Playstation spel (Resident Evil 4) al een kleine maand nu, zag gister de eerste twee films en vandaag deze derde prent. En een nieuw spel (Resident Evil – Code: Veronica X) is besteld. Kan het nog nerderiger? Vast wel, maar de reeks intrigeert me.

Stoere bink Leon in het spel Resident Evil 4

Resident Evil Het bevat alles: actie, survival-horror, levende doden/zombies, interessante (maar bordkartonnen) karakters, de grootste chichématige oneliners, mooie vrouwen, mutanten, schieten met de meest vindingrijke wapens, transformerende monsters, brute actie en subtiele humor. En ja, dat vind ik leuk om naar te kijken. De films zijn gebaseerd op de games en laten zich daardoor bekijken als ‘cut scenes’. De filmpjes die je als speler tussen de interactie voorgeschoteld krijgt. De personages in de films zijn zo plat als een dubbeltje, de verhaallijnen flinterdun en de actie over-the-top. En soms is dat erg lekker om naar te kijken en om aan deel te nemen. Genieten op de bank dus, tijdens deze donkere dagen, met de films en de games.

Stoere bitch Ada Wong, hoe een computeranimatie sexy kan zijn

* Vrij naar Ty Burell’s karakter Steve in de remake van Dawn of the Dead (2004):
Kenneth: Is everyone there dead? – Steve: Well, dead-ish