The Blob: moordende drilpudding uit 1988

In de reeks ‘ouwe films kijken met Menno’ vandaag: The Blob.

Een oudje uit 1988 van regisseur Cuck Russel (de man maakte 6 jaar later ‘The Mask’). The Blob is een remake van de gelijknamige film uit 1958, waarin niemand minder dan Steve McQueen de hoofdrol speelt. Waarom een remake, hoor ik je denken? Omdat Hollywood immer denkt het beter te kunnen dan toen. Tenslotte zijn de special effects na 30 jaar een behoorlijk stuk realistischer geworden. Persoonlijk denk ik: laat oude films met rust en bedenk eens wat nieuws, wat zeker geldt voor het horrorgenre waarvan ook de laatste jaren de een na de andere remake op het witte doek verschijnt.

Gaan we…

Maar goed. De film is nu eenmaal gemaakt en zag er voor de maatstaven van eind jaren ’80 picobello uit. Nu lach je er natuurlijk om, maar het is dan ook alweder 20 jaar geleden. Ik scoorde de disc in de uitverkoop en legde ‘m vandaag in een nostalgische bui in de dvd-spelert. De hoofdrol in The Blob wordt vertolkt door Kevin Dillon, yep, broertje van Matt (kreeg later nog een rolletje in ’24’ en ‘Poseidon’). Kevin speelt een probleemjoch, een rebel. Zo’n jongen met een strafblad en problemen met autoriteiten. Zo’n knaap met leren jas, sigaretje in de bek en motor. Yep, Brian Flagg heeft het allemaal, inclusief kek matje:

Raise the Flagg

Maar zoals vaak is de uit de band springende relschopper vaak de all-American hero en zo ook hier. Brian is dan ook de eerste die ziet wat de Blob voor schade aanricht. En dat is nogal wat. Wat de Blob is? Gewoon, een slijmerige chemische massa die zich voedt met mensen en zo enorme proporties aanneemt. Een allesvernietigende reuzedrilpudding, zeg maar.
Brian ziet dit, vindt dit niet juist en gaat daar een spreekwoordelijk stokje voor steken. Maar Hollywood zou Hollywood niet zijn als er geen meiske in het spel zou zijn. Normaliter zou onze held haar niet zien staan, maar door deze plotselinge omstandigheden bouwen ze een band op. Sterker: ze krijgen wel heel intieme gevoelens voor elkander. En zie hier: Meg Penny, de Amerikaanse natte droom anno 1988:

Hihihihihi

En oe, kijk eens wat een spannende outfit ze aantrekt op haar first date:

“Speciaal voor jou een dikke wollen trui, oma’s ketting en een dakje in mijn haar!”

Momenteel schurkt zij overigens in de ‘Saw’-films, met deel 4 in de maak. Samen met Brian gaat ze tegen de adviezen van de mannen in witte pakken in, de strijd aan met de Blob. Want die moordt nu wel heel erg om zich heen. Gelukkig levert dat wel leuke momenten op. Zoals het eerste slachtoffer, die de confrontatie slechts voor de helft meekreeg:

Auw

Of nog leuker: het hoogtepunt in de carrière van Erika Eleniak, jeweetwel, de rondborstige voorgangster van Pamela Anderson in Baywatch. De Playmate overleeft de Blob ook niet in een hilarische scene.

“Oooh Mitch”

Maar het mooist is toch wel de kok die de gootsteen probeert te ontstoppen. Uiteraard huist Blobbie in de pijpleidingen en heeft wel zin in een delicatesse. Zou de kok door het gootsteenputje passen? Ik denk dat je het antwoord wel weet. Maar verder, ach. Wat zal ik zeggen. The Blob is wel erg gedateerd. Een leuke trip naar de jaren ’80, dat wel, maar het ziet er wel heel kneuterig uit. De kleding, de kapsels, de special effects, de conversaties, de verhaallijn. Het is een B-film die A probeert te zijn. Kijk nou:

Ahum

Toch heb ik me kostelijk vermaakt. Erg leuk om de film weer eens te zien, ondanks de missers. En zo slecht is-ie ook weer niet. Zo doet regisseur Russel zelfs zijn best er een diepere laag in te gooien tijdens de begincredits. Deze premisse poogt mijns inziens te zeggen dat het afgelopen is met het moois op aarde en alles en iedereen KAPOT gaat. Weg met het Goede, hallo Evil:

Sterker, het einde wordt zelfs al weggegeven tijdens de eerste paar seconden, als je goed kijkt. Maar dat moet je zelf maar uitvogelen. Ik zeg, huur de film eens als je ‘m tegenkomt of zap ‘m eens op je teevee wanneer de BBC er weer eens zin in heeft. The Blob is de moeite waard, maar dient geenszins serieus genomen te worden. Dat deden de makers ook niet.

Eerder: Krull: met een bijrol voor Menno
Volgende keer: ‘The 18 Bronzemen’