Gisteren was er boekenmarkt op de Nieuwmarkt en het Waterlooplein ihkv ‘Amsterdam Wereld Boekenstad’. Wat zeg ik? De grootste boekenmarkt van de wereld streek vandaag neer in onze hoofdstad, als ik de site mag geloven.
Ik stuitte er bij toeval op. Niet dat het te missen is, maar ik was op weg naar het terras van De Waag om te genieten van een biertje in de zon. Had ik het eerder geweten dan had ik zeker langer lopen struinen, want ik ben dol op dit soort evenementen. Kraampjes langsgaan op zoek naar dat ene boek of juist verrast worden door iets totaal nieuws. En de prijzen zijn ook altijd zo lekker laag.
Ik ben geen groot boekenlezer. En dat terwijl ik ontzettend graag boeken lees. Rara, hoe kan dat. Misschien herken je het, maar ik heb er het geduld niet voor en/of ik maak er geen tijd voor vrij. Als ik niet achter de computer of tekentafel zit, dood ik mijn tijd met gamen, films kijken of muziek luisteren. Of ik ben aan de borrel. Ik kan gewoon niet de rust vinden om mezelf comfortabel in een hoek op de bank te nestelen met goed licht, een kop koffie en een stuk kwaliteitsliteratuur. En daar baal ik van!
Wat ik wél lees zijn de lappen tekst op weblogs of nieuwssites, tijdschriften, strips en zelfs graphic novels! Waarom dan geen ‘novels’? Een logisch antwoord zou zijn dat ik gewoon niet zo van die dikke pillen houdt, maar dat is niet zo, daar ik tot een aantal jaar terug ontzettend veel boeken heb gelezen met het grootste plezier. Was ik vroeger relaxter? Waarom maakte ik er toen wel tijd voor vrij? Ook als ik in de boekwinkel achterflappen lees, wil ik niets liever dan het boek kopen en snel lezen, maar ik doe het niet. Wat is er met me aan de hand?
Maar ik houd het wel stug vol. Heb momenteel weer een drietal boeken open liggen waar ik al een tijd in bezig ben: de autobiografie van Rutger Hauer, Het Kaartenhuis en Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij. Ik pak ze af en toe weer op, lees een hoofdstuk (vaak in het kleinste kamertje) en dat was het weer. Stuk voor stuk ontzettend mooie en interessante boeken, maar er wordt ze veel te veel onrecht aangedaan.
Misschien moet ik me weer eens goed beseffen hoe zeer ik genoten heb van boeken als Ik Jan Cremer, A Clockwork Orange, Christianne F: Wir Kinder von Bahnhof Zoo, Turks Fruit, 1984 en Lord of the Flies. Of misschien moet jij mij eens een aantal ijzersterke boeken aanraden, die me in één klap genezen en mijn oude liefde doet terugwinnen!
Hit me!
’t Is een kwestie van prioriteiten stellen. Ik kan een boek in een paar dagen uitlezen als deze me grijpt. Op het balkon of op de bank. Maar je moet er wel zin in hebben!
Gewoon verder van je werk gaan wonen en veel met het ov reizen. Dat heeft het aantal leesuren per week voor mij in ieder geval opgeschroefd.
Fahrenheit 451 van Ray Bradbury. Lekker dun, erg sterk en voor een boek uit 1953 verrassend actueel.
Stranger in a strange land van Heinlein al eens gelezen? Of ‘De Trip’ van Tom Wolfe?
Misschien ga je daar wel van overstag 🙂
@Edwin: Nee. Ik ga op onderzoek uit. Dank!