Hola, goed nieuws! De East Side Gallery in Berlijn wordt eindelijk opgeknapt. It’s about time, want dit monumentale en historisch en emotioneel waardevolle stuk Muur is al jaren aan het wegrotten.
Tijdens mijn bezoek aan Berlijn in 2006 heb ik deze prachtige openlucht galerie bezocht en met open mond langs de 1,3 kilometer lange kunstmuur gewandeld. Heel bijzonder hoe zo’n honderd kunstenaars na de val van de Muur dit resterende stuk hebben voorzien van veelzeggende kunstwerken. De één nog mooier dan de ander. Naast de tand des tijds, dat voor het afbladderen van de verf zorgt, had dit kunstmonument ook te maken met vandalen met stiften en spuitbussen. Respectloos werden de schilderingen vrijelijk ondergekalkt met leuzen, tags en andere pieces. Dood- en doodzonde in mijn optiek, maar sja, wie kan het de inwoner van Berlijn kwalijk nemen die jarenlang zijn stad in tweeën gedeeld zag door een kilometers lange Muur, hét symbool voor alle ellende, koude oorlog en het verdrietige verleden?
Gelukkig zagen anderen wél de waarde van de kunstwerken in en startten een initiatief om de East Side Gallery te redden. Terecht, want dit kan echt niet:
En wat te denken van dit beeld dat zo op ons netvlies staat gebrand, een tongzoenende Leonid Brezhnev and Erich Honecker:
Deze foto, van wat er nog resteert van Pink Floyd’s The Wall, maakte ik zelf:
Maar de Duitse overheid laat dit monument nu eindelijk in oude glorie restaureren. Tijd voor een hernieuwd bezoek aan Berlijn dus. Als de Muur dan al niet weer is ondergekalkt.
Hoera, ik wil naar Berlijn!